Methode geïntegreerde technieken

De behandelmethode en filosofie van Frank de Bakker heeft zich ontwikkeld vanuit de grondbeginselen beschreven door A.T. Still. Deze stelde dat vloeistofstromen de drijvende kracht zijn in het functioneren van het menselijk lichaam (de bloedcirculatie, lymfe-circulatie, de zenuwen, de beweeglijkheid van de organen, het immuniteitsysteem). Still besefte dat dit ook een bijzondere kennis over het menselijk lichaam vraagt. Hij beschreef dit als volgt: “Osteopathie is anatomie, anatomie, anatomie”.

Anatomie is de wetenschap die de bouw van de organismen in het lichaam beschrijft, de organen, de spieren, het zenuwstelsel, het skelet, het bloedvatensyteem. Om dit te bekomen is het noodzakelijk om het menselijk lichaam te ontleden, daarom wordt deze wetenschap ook beschreven als de ontleedkunde.Heden ten dage wordt tot de anatomie ook de celbiologie, de weefselleer, de genetica en de embryologie gerekend.

Ondanks het feit dat aan de embryologie door de klassieke geneeskunde, ten onrechte, weinig aandacht toebedeeld wordt, ligt hierin de inspiratie, fundament en sleutel tot de Methode Frank de Bakker. Binnen deze methode wordt de embryologie gezien als de “ontleedkunde van de anatomie”, want in de embryologie zien we hoe de anatomische structuren, de verschillende organismen, ontstaan. Met andere woorden, in de embryologie wordt de anatomie opnieuw ontleed.

Een stapje verder brengt ons bij de ontogenese (ontwikkelingsfysiologie). Ontogenese is een onderdeel binnen de embryologie waarbij de samenhang van het ontstaan van de verschillende organismen wordt beschreven, m.a.w. welke weefsels en structuren ontstaan er in relatie met en tot andere structuren en weefsels. Ook hier kan opnieuw gesteld worden ontogenese de ontleedkunde is van de embryologie.

Belangrijk is dat de ontogenese ons opnieuw brengt bij het basisprincipe beschreven door A.T. Still, dat vloeistofstromen de drijvende kracht zijn in het functioneren van het menselijk lichaam. Het zijn nl. vloeistofstromen die de eerste drijvende en sturende krachten zijn binnen de embryologie, ze geven de aanzet tot stofwisselingsactiviteit en groei.

(R)evolutionair binnen dit behandelconcept is de aanvulling van het oorspronkelijke gedachtengoed van A.T. Still met een vierde component, een extra verdieping van de anatomie; nl. de relaties vanuit en met de paleontologie, met name de evolutie van ongewervelde organismen, de chordaten en de vertebraten.